minik kardan adam ve kartanem

annem biz küçükken her kar yağdığında bir tasın içinde kardan adam yapıp pencerenin önüne koyardı. biz de kardan adamı eriyinceye kadar zevkle seyrederdik. ben de bu zevki ömer'e yaşatmak için ona minik bir kardan adam yaptım. yapmaya başlarken kırmızılı bir kardanadam ömer'in çok hoşuna gider diye düşündüm. vişne çekirdeklerinden gözlerini, zeytin çekirdeğinden burnunu ve kırmızı biberden de ağzını yaptım. burnu havuçtan yapamadım çünkü; çok minik bir kardanadamdı. şapka olarak ömer'in kırmızı bir oyuncağını taktım kafasına, eline de bir dal parçası sıkıştırdım. atkı olarakta fiyonk yapılmış bir kırmızı kurdele bağladım boynuna. işte ömer'in minik kardan adamı hazır.


sevgili kardan adam
soğukta donmaz mısın?
sıcacık benim odam
sende buyurmaz mısın?

havuçtan bir burnun var
kömürdendir gözlerin
yağarken üstüne kar
camdan seni izlerim

evde kardan hanımın
yolunu gözlemez mi?
zavallı yavruların
seni hiç özlemez mi?

güneş çıktı işte bak
gidiyorsun evine
atkını şapkanı tak
kar yağınca gel yine

m.topçu


önceden okuduğum bir kitapta her kartanesinin aynı parmak izleri gibi farklı ve muntazam altıgen şekillerde olduğu anlatılıyordu. bu da benim kartanem. siz de kendi kartanenizi yapmak isterseniz tıklayın. bakın bakalım bir yaptığınız diğerine benziyor mu?